ATR - ATR72 Series

ATR 72

72

                  เอทีอาร์ 72 เป็นอากาศยานขนาดเล็ก แบบใช้เครื่องยนต์เทอร์โบพรอบ 2 ตัว มีพิสัยบินระยะใกล้ ผลิตโดยบริษัทร่วมทุนสัญชาติฝรั่งเศส-อิตาลี เอทีอาร์ โดยพัฒนามาจากรุ่น 42 ให้มีความจุผู้โดยสาร 64-74 ที่นั่ง โดยขยายความยาวเครื่องเพิ่มขึ้น 4.53 เมตร เป็น 27.2 เมตร และขยายความกว้างของปีกเพิ่มขึ้น 2.53 เมตร เป็น 27.1 เมตร รวมถึงการเพิ่มประสิทธิภาพเครื่องยนต์ และปริมาณความจุของถังเชื้อเพลิง เอทีอาร์ 72 เปิดตัวครั้งแรกเมื่อปีพ.ศ. 2529 และทดสอบการบินครั้งแรกเมื่อวันที่ 27 ตุลาคม พ.ศ. 2531 นับจากนั้นเป็นเวลา 1 ปีเต็ม ก็เริ่มให้บริการเชิงพาณิชย์เป็นครั้งแรกด้วยสายการบินฟินน์แอร์ ในวันที่ 27 ตุลาคม พ.ศ. 2532

                  ลูกค้าหลักของเอทีอาร์ 72 คือ อเมริกันอีเกิลแอร์ไลน์ ซึ่งมีเครื่องบินเอทีอาร์ 72 ประจำการอยู่ 39 ลำ รวมถึงแอร์เดคคาน ที่มีคำสั่งซื้ออยู่ 27 ลำ และคิงฟิชเชอร์แอร์ไลน์ ที่มีคำสั่งซื้ออยู่ 31 ลำ

72-200

                  72-200 เป็นรุ่นดั้งเดิม ใช้เครื่องยนต์แพรตแอนด์วิทนีย์ แคนาดา พีดับเบิลยู124บี 2400 แรงม้า มีพิสัยบินไกล 930 ไมล์ทะเล

72-212

                  72-210 เป็นรุ่นเปลี่ยนเครื่องยนต์ของ -200 เป็น พีดับเบิลยู127 2750 แรงม้าแทน และมีพิสัยบินไกล 820 ไมล์ทะเล สำหรับรุ่นนี้อเมริกันอีเกิลเรียกชื่อว่า 72-212

72-500

                  72-500 เป็นรุ่นที่เปลี่ยนเครื่องยนต์จาก -210 เป็นเครื่องยนต์ 6 ใบพัด พีดับเบิลยู127เอฟ และเพิ่มประสิทธิภาพในการบิน และปริมาณน้ำหนักบรรทุก มีพิสัยบินไกล 830 ไมล์ทะเล เดิมเรียกชื่อว่า -210เอ ส่วนอเมริกันอีเกิลเรียกว่า -212เอ

72-600 NokAir

                  72-600 เอทีอาร์ ได้เปิดตัวรุ่นที่ปรับเปลี่ยนเครื่อง 72 เป็นเครื่องบินขนส่งในงานฟาร์นโบโร เมื่อปี พ.ศ. 2545 และมีลูกค้าอย่างเฟดเอกซ์, ดีเอชแอล และยูพีเอส นอกจากนี้ยังมีรุ่นที่ปรับจาก -500 เป็นเครื่องบินส่วนตัว พร้อมกับการตกแต่งด้วยสิ่งอำนวยความสะดวกต่างๆ และยังมีการปรับเปลี่ยนรุ่น -500 เป็นเครื่องบินตรวจการที่ใช้สำหรับทางการทหาร

                  ในปัจจุบันมี 3 สายการบินสัญชาติไทยที่ให้บริการด้วยเครื่องบินแบบ ATR72-600 ได้แก่ Bangkok Airways , Nok Air , Thai Lion Air ครับ ซึ่งส่วนใหญ่จะเป็นเส้นทาง ภูมิภาค เช่น สมุย , หัวหิน , สโขทัย เป็นต้นครับ

ATR

เอทีอาร์ (ATR) 

ปิดท้ายด้วยบริษัทผู้ผลิต เอทีอาร์ (ATR) เป็นบริษัทผู้ผลิตเครื่องบินพาณิชย์สัญชาติอิตาลี-ฝรั่งเศส 

เกิดจากการร่วมทุนระหว่างแอโรสปาติอองของฝรั่งเศส (ปัจจุบันคือ อีเอดีเอส) 

กับแอริตาเลีย (ปัจจุบันคือ แอลีเนีย แอโรนอติกา) 

ในปี ค.ศ. 1981 มีเครื่องบินที่ผลิตออกมาสองรุ่น 

คือ เอทีอาร์ 42 และเอทีอาร์ 72

โดยเราสามารถสังเกตง่ายๆ ว่าเครื่องบินที่เราโดยสารอยู่นั้นเป็นของผู้ผลิต ATR หรือไม่นั้น 

เราสามารถสังเกตง่ายๆ คือ เครื่องบินลำไหนที่มีใบพัดนั้นแหละครับ เครื่องบิน ของ ATR

Boeing -BOEING 7xx Series-4 (BOEING 787 Dreamliner)

BOEING 787 Dreamliner

        โบอิง 787 ดรีมไลเนอร์ เป็นเครื่องบินโดยสารเจ็ตขนาดกลางลำตัวกว้างพิสัยไกล แบบใช้เครื่องยนต์คู่ ออกแบบโดยฝ่ายผลิตเครื่องบินพาณิชย์โบอิง รองรับผู้โดยสารได้ลำละ 210 ถึง 290 คน ขึ้นอยู่กับรุ่น 

        ชื่อเดิมของเครื่องบินที่กำหนดคือ 7E7 ก่อนเปลี่ยนชื่อเป็นอย่างในปัจจุบันในเดือนมกราคม พ.ศ. 2548 โบอิง 787 ลำแรกเผยโฉมในพิธีเปิดตัวเมื่อวันที่ 8 กรกฎาคม พ.ศ. 2550 ที่โรงงานประกอบเอเวอร์เร็ตต์ของโบอิง โดยที่มันได้กลายมาเป็นเครื่องบินโดยสารลำตัวกว้างที่ขายเร็วที่สุดในประวัติศาสตร์ โดยมียอดสั่งถึง 677 ลำ จนถึงเดือนตุลาคม พ.ศ. 2554 มีการสั่งซื้อโบอิง 787 จำนวน 797 ลำ เข้ามาจากผู้ให้บริการสายการบิน 57 ราย

        ในช่วงแรกนั้น โบอิง ต้องการจะพัฒนาเครื่องบินุร่นใหม่เพื่อทดแทน 767 ที่มียอดสั่งซื้อชะลอตัวลง เพื่อจะแข่งขันกับเครื่องบินแอร์บัส เอ 330-200 แต่ใช้เชื้อเพลิงในปริมาณที่เท่ากับ 767 และ เอ330 แต่ภายหลังเหตุการณ์วินาศกรรม 11 กันยายน พ.ศ. 2544และวิกฤติราคาน้ำมัน ทำให้ไม่เป็นที่ตอบรับมากนัก โบอิงจึงปรับเปลี่ยนโครงการมาพัฒนาเครื่องบินโดยสารโดยนำเครื่องเทคโนโลยีที่ได้จากการพัฒนาเครื่องบินความเร็วเหนือเสียงมาใช้แทน และใช้ชื่อว่า 7E7 (มีรหัสระหว่างการพัฒนาว่า Y2 ในโครงการโบอิงเยลโลสโตนโปรเจกต์)จนในวันที่ 28 มกราคม พ.ศ. 2548 โบอิงได้เปลี่ยนชื่อรุ่นมาเป็น 787 และได้เปิดเผยแบบขั้นสุดท้ายในวันที่ 26 เมษายน ในปีเดียวกัน

        โบอิ้ง 787 ดรีมไลเนอร์นี้ ถือว่าเป็นเครื่องบินพาณิชย์ที่มีความทันสมัยที่สุด และยังประหยัดน้ำมันมาก ปัจจุบัน ยังไม่มีสายการบินสัญชาติไทยใช้เครื่องบินแบบโบอิ้ง 787 โดยที่การบินไทยกำลังจะได้รับมอบเครื่องบินแบบดังกล่าว ไม่เกินเดือน สิงหาคม พ.ศ. 2557 สำหรับใครที่อยากสัมผัสเครื่องบินพาณิชย์ที่ทันสมัยที่สุด ก็เตรียมหาเรื่องบินกันได้เลยครับ มีข่าวแว่วๆว่าจะทำการบินในเส้นทางกรุงเทพ-เชียงใหม่ เป็นเส้นทางแรก

Boeing -BOEING 7xx Series-4 (BOEING 777)

BOEING 777

               โบอิง 777 เป็นอากาศยานแบบลำตัวกว้าง ใช้เครื่องยนต์ 2 ตัว มีพิสัยบินระยะไกล ผลิตโดยฝ่ายผลิตเครื่องบินพาณิชย์โบอิง ซึ่งถือได้ว่าเป็นเครื่องบินเชิงพาณิชย์ลำแรกที่มีการออกแบบและพัฒนาบนคอมพิวเตอร์ทุกขั้นตอน โดยโปรแกรมเขียนภาพสามมิติ CATIA และมีสายการบินขนาดใหญ่อย่างยูไนเต็ดแอร์ไลน์, อเมริกันแอร์ไลน์, เดลต้า แอร์ไลน์, ออลนิปปอนแอร์เวย์, บริติช แอร์เวย์, เจแปนแอร์ไลน์, แควนตัส และคาเธย์แปซิฟิก มีส่วนร่วมในการพัฒนาเครื่องบินรุ่นนี้ ทำให้ 777 เป็นเครื่องบินที่ตรงตามความต้องการของลูกค้ามากที่สุด ทั้งนี้นับจนถึงพฤษภาคม พ.ศ. 2550 มีเพียงแควนตัสเพียงสายการบินเดียวที่มีส่วนร่วมในการออกแบบ แต่ยังไม่เคยสั่งซื้อเครื่อง 777 เลย

               เครื่องบินแบบ Boeing 777-300ER นั้นสามารถทำระยะการบินได้ไกลมากกว่ารุ่น 777-300 แบบเดิมถึงกว่า 34 เปอร์เซ็นต์ในน้ำหนักบรรทุกที่เท่าเทียมกัน และยังสามารถลดปริมาณการใช้เชื้อเพลิงได้มากกว่า 1.4 เปอรเซ็นต์อีกด้วย จุดสังเกตง่ายๆ ว่าเครื่องบินลำไหนเป็นแบบ 777-300 ธรรมดาหรือ 777-300ER นั้นให้สังเกตที่ Wingtips ปลายปีกที่มีเฉพาะรุ่น 300ER

               โบอิง 777 สามารถบรรทุกผู้โดยสารได้ 301 - 368 คน ในการจัดที่นั่งแบบสามชั้นบิน และมีพิสัยบิน 9,650 ถึง 17,450 กิโลเมตร (5,210 ถึง 9,420 ไมล์ทะเล) ซึ่งได้รับการบันทึกว่าเป็นเครื่องบินโดยสารที่มีพิสัยบินไกลที่สุดในโลก (รุ่น 200LR)

               คู่แข่งสำคัญของโบอิง 777 ก็คือ แอร์บัส เอ 330-300, แอร์บัส เอ 340 และบางรุ่นของแอร์บัส เอ 350 XWB ทั้งนี้คาดการณ์ว่ารุ่น 777 (และ 747) อาจจะถูกแทนที่ด้วยเครื่องบินตระกูลใหม่ Y3 โดยมีเทคโนโลยีเช่นเดียวกับ 787

               ซึ่งเครื่องบินแบบนี้ มีสายการบินสัญชาติไทย สายการบินเดียวที่ใช้ BOEING777 นั่นคือ การบินไทย ครับ

                  

Boeing -BOEING 7xx Series-3 (BOEING 767)

BOEING 767

             โบอิง 767 เป็นอากาศยานขนาดกลางแบบลำตัวกว้าง ใช้เครื่องยนต์ 2 ตัว ผลิตโดยฝ่ายผลิตเครื่องบินพาณิชย์โบอิง สามารถบรรทุกผู้โดยสารได้ 181 ถึง 245 คน เมื่อจัดที่นั่งแบบ 3 ชั้นบิน และมีพิสัยบิน 9,400 ถึง 12,200 กิโลเมตร (5,200 ถึง 6,600 ไมล์ทะเล)

               ส่วนควมคุมการบินของ 767 มีความคล้ายคลึงกับ 757 ซึ่งเป็นเครื่องบินลำคัวแคบ ที่เริ่มผลิตในช่วงเดียว ทำให้นักบินที่ได้รับใบอนุญาตให้ชับเครื่อง 757 ได้ ก็สามารถขับเครื่อง 767 ได้โดยปริยาย

              ปัจจุบันมีสายการบินสัญชาติไทยที่ใช้เครื่องบินแบบนี้ บินให้บริการ คือ Bussiness Air และ Asia Atlantic Airlines ซึ่งให้บริการแบบเช่าเหมาลำ

Boeing -BOEING 7xx Series-2 (BOEING 747)

BOEING 747

                โบอิง 747  เป็นอดีตเครื่องบินโดยสารที่ใหญ่ที่สุดในโลก ก่อนที่แอร์บัส เอ 380 จะแล้วเสร็จ โบอิง 747 ไม่มีเครื่องต้นแบบ บินเป็นครั้งแรกเมื่อเดือนเมษายน ปี ค.ศ. 1966 สายการบินแพนแอมเป็นสายการบินแรกในเส้นทางนิวยอร์ก-ลอนดอน เมื่อวันที่ 22 มกราคม ค.ศ. 1970

              ปัจจุบันมี 2 สายการบินสัญชาติไทยที่ใช้เครื่องบินแบบดังกล่าว ได้แก่ THAI Airways และ Orient Thai

Boeing -BOEING 7xx Series-1 (BOEING 737)

BOEING 737

             โบอิง 737 เป็นเครื่องบินโดยสารที่มีพิสัยบินระยะปานกลาง ลำตัวแคบ ที่ได้รับความนิยมมากที่สุด ผลิตโดยฝ่ายผลิตเครื่องบินพาณิชย์โบอิง โดยนับตั้งแต่วันที่ได้ทดสอบการบินครั้งแรกเมื่อ 9 เมษายน พ.ศ. 2510 เครื่องรุ่น 737 มียอดสั่งผลิตมากกว่า 8,000 ลำ และมียอดส่งมอบไปแล้วมากกว่า 6,000 ลำ ถือได้ว่าเป็นเครื่องบินโดยสารที่มียอดสั่งและส่งมอบสูงสุดตลอดกาล

รุ่น 100

             รุ่น 100 เป็นรุ่นแรกของ 737 เปิดตัวครั้งแรกในพ.ศ. 2508 โดยสายการบินลุฟต์ฮันซา ก่อนที่จะเริ่มการผลิตอย่างเป็นทางการในพ.ศ. 2510 และเริ่มให้บริการในพ.ศ. 2511 เครื่องรุ่น 100 เป็นเครื่องที่เล็กที่สุดในบรรดา 737 ทั้งหมด มียอดการส่งมอบเพียง 30 ลำก่อนการเลิกผลิต และต่อมาก็เริ่มถูกปลด ในปัจจุบัน ไม่มีการใช้เครื่องรุ่น 100 ขึ้นบินอีกแล้ว โดยองค์การสุดท้ายที่ใช้เครื่องรุ่น 100 คือ องค์การนาซา

รุ่น 200

             รุ่น 200 เป็นรุ่นพิเศษของรุ่น 100 โดยจะมีลำตัวเครื่องกว้างกว่า เปิดตัวครั้งแรกใน พ.ศ. 2508 โดยสายการบินยูไนเต็ดแอร์ไลน์ ก่อนจะเริ่มสายการผลิตใน พ.ศ. 2510 และเริ่มให้บริการใน พ.ศ. 2511 ในปัจจุบัน ยังมีธุรกิจพาณิชย์จำนวนมากที่ยังใช้เครื่องรุ่น 200 แต่ในด้านธุรกิจเครื่องบินโดยสาร รุ่น 200 เสียเปรียบรุ่นที่ใหม่กว่า เพราะรุ่น 200 ค่อนข้างจะสิ้นเปลืองเชื้อเพลิง และมีเสียงเครื่องยนต์รบกวนดัง เมื่อเทียบกับรุ่นใหม่ ดังนั้น ธุรกิจเครื่องบินโดยสารจึงลดการใช้รุ่น 200 ลงไป และในที่สุด รุ่น 200 ก็หายไปจากวงการเครื่องบินโดยสารใน พ.ศ. 2551 

             จนกระทั่งปีพ.ศ. 2523 โบอิงได้พัฒนาเครื่องยนต์ให้มีประสิทธิภาพมากขึ้น และส่งรุ่น 737 คลาสสิก ได้แก่ -300, -400 และ -500 และต่อมาในปีพ.ศ. 2536 โบอิงพัฒนารุ่น 737 เนกซ์ เจเนอเรชั่น ได้แก่ -600, -700, -800 และ -900 โดยเพิ่มขนาดของตัวเครื่อง และประสิทธิภาพการบินให้มากขึ้นเพื่อตอบโต้เอ320รุ่นใหม่ของแอร์บัส ที่เข้ามาแย่งส่วนแบ่งการตลาดไป

รุ่น 300

             รุ่น 300 เริ่มให้บริการครั้งแรกใน พ.ศ. 2524 โดยสายการบินยูเอสแอร์เวย์ และ เซาธ์เวสต์ แอร์ไลน์ และผลิตต่อไปจนถึง พ.ศ. 2542 โดยสายการบินสุดท้ายที่สั่งซื้อรุ่น 300 คือ แอร์นิวซีแลนด์

รุ่น 400

             รุ่น 400 เปิดตัวในพ.ศ. 2528 ในช่วงแรกออกแบบมาเพื่อสายการบินแบบเช่าเหมาลำ สายการบิน Piedmot Airlines เป็นสายการบินแรกที่สั่งซื้อเครื่องรุ่น 400 พร้อมกันถึง 25 ลำ และออกให้บริการครั้งแรกในพ.ศ. 2531 และเครื่องบินรุ่น 400 ลำสุดท้ายถูกส่งมอบให้สายการบิน Czech Airlines ในพ.ศ. 2543 

รุ่น 500

             เครื่องรุ่น 500 เปิดตัวครั้งแรกใน พ.ศ. 2530 โดยสายการบิน Southwest Airlines และออกให้บริการครั้งแรกใน พ.ศ. 2533 รุ่น 500 ออกแบบมาเพื่อทดแทนรุ่น 200 โดยตรง มีประสิทธิภาพและประหยัดน้ำมันกว่ารุ่น 200 เครื่อง

รุ่น 600

             รุ่น 600 เปิดตัวครั้งแรกใน พ.ศ. 2538 โดยสายการบิน Scandinavian Airlines System และเปิดให้บริการในพ.ศ. 2541 และยังผลิตอยู่จนถึงปัจจุบัน

รุ่น 700

             รุ่น 700 เป็นรุ่นแรกของ 737 Next Generation เปิดตัวใน พ.ศ. 2536 เปิดให้บริการครั้งแรกใน พ.ศ. 2541 โดยสายการบิน Southwest Airlines

รุ่น 800

             รุ่น 800 เปิดตัวใน พ.ศ. 2537 โดยสายการบิน Hapeg-Lloyd Flug เปิดให้บริการใน พ.ศ. 2541

รุ่น 900

             รุ่น 900 เป็นรุ่นที่ลำตัวเครื่องยาวที่สุด และทรงพลังมากที่สุด เปิดตัวเมื่อ พ.ศ. 2540 โดยสายการบิน Alaska Airlines และได้รับมอบเครื่องบินใน พ.ศ. 2544

             ขณะนี้โบอิงกำลังศึกษาวิจัยเครื่องต้นแบบใหม่ที่เพื่อทดแทนเครื่อง 737 (โดยใช้เรียกว่า Y1/737RS) ที่จะออกตามหลัง 787 ซึ่งเป็นรุ่นหนึ่งในโครงการทดแทนรุ่นปัจจุบัน